Μικρέ,

Ο τύπος που σου ‘φερε το γράμμα θα σου εξήγησε πώς δουλεύει η επικοινωνία μας. Δεν είσαι ο πρώτος που το λαμβάνει, ελπίζω όμως να ‘σαι ο τελευταίος.

Διαβάζεις αυτές τις λέξεις στις 28 Φεβρουαρίου 1964. Αύριο, ο πατέρας θα σου δώσει λεφτά να βγεις έξω για μια μπύρα. Βγες, αλλά περίμενε από κάτω. Για πόση ώρα, δεν γνωρίζω. Εγώ είχα σκοντάψει πάνω του, όταν γυρνούσα το πρωί.

Μόλις ακούσεις να ανοίγει το παντζούρι, να ‘σαι έτοιμος. Κρυφοκοίταζε, και όταν πηδήξει όρμα να τον πιάσεις. Δεν είναι πάνω από επτά μέτρα, θα μπορέσεις. Μόνο, πήγαινε ένα βήμα πιο δεξιά αυτή τη φορά. Έτσι γράφει εδώ και λίγες μέρες το πηγάδι στο χωριό.

Αν τον σώσεις βάψε το λευκό να ξέρω.