«Και τότε ξαφνικά… το κιγκλίδωμα υποχώρησε πέφτοντας πάνω στο νεαρό οπαδό, τσακίζοντάς του τη σπονδυλική στήλη και αφήνοντάς τον ανάπηρο για το υπόλοιπο της ζωής του. 22 χρονών παιδί ήταν, ήθελε μόνο να δει την ομάδα του. Καταλάβατε λοιπόν γιατί η βία δεν οδηγεί πουθενά;» ακούστηκε μετά από δευτερόλεπτα η βαθιά φωνή του αφηγητή, ενώ τα παιδιά με τα αθλητικά ρούχα συνέχιζαν να κοιτούν αμίλητα.

Ο παππούς του Στέλιου σταμάτησε. Τώρα, ακουγόταν μόνο ο ήχος από τις φλόγες που χόρευαν στο τζάκι. Ένα απ τα παιδιά, αυτό με τη μπάλα του ποδοσφαίρου, ψέλλισε λίγο διστακτικά:

«Εσείς, το γνωρίζατε αυτό το παιδί;»

Ο παππούς χαμογέλασε σηκώνοντας την κουβερτούλα που σκέπαζε τα πόδια του, αποκαλύπτοντας τα ατροφικά του πόδια και το αναπηρικό καροτσάκι.