Η αλλαγή – Μέρος 5ο
Η νύχτα είναι ανυπόφορη. Οι είκοσι βαθμοί στο θερμόμετρο σου μοιάζουν για σαράντα. Ξυπνάς λουσμένη στον ιδρώτα. Ούτε κλιμακτήριο να περνούσες. Μαζεύεις τα μαλλιά ψηλά και τα στερεώνεις με ένα κοκαλάκι.
Νευριασμένη πετάς στην απέναντι καρέκλα το σεντόνι, γιατί σε αηδιάζει. Βγάζεις το νυχτικό σου και μπαίνεις για ντουζ. Κανείς δε βρίσκεται στο σπίτι. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, όποια ώρα θέλεις. Για αυτό δεν προσευχόσουν από τότε που ήσουν στο σχολείο; Πότε να έρθει αυτή η στιγμή. Τώρα μισείς το άδειο σπίτι.
Φοράς ένα φανελάκι και ξαπλώνεις στον καναπέ. Τέσσερις παρά τέταρτο. Στις δέκα πρέπει να είσαι στο γιατρό σου. Όταν τον πήρες και του είπες με δυο λέξεις τί έγραφαν οι εξετάσεις σου, δέχτηκε να σε δει το συντομότερο.